Łacińskie wydanie Weichbildu magdeburskiego (Ius municipale Magdeburgense, Das Sächsische Weichbildrecht) opracowane przez krakowskiego prawoznawcę Mikołaja Jaskiera (1504-1560?). Źródło to stanowiło uzupełnienie dla innego zbioru prawa zwyczajowego, tj. Zwierciadła Saskiego (Sachsenspiegel).  Tematyka Weichbildu oscylowała wokół problematyki magdeburskiego prawa miejskiego. Pomimo, iż wersja M. Jaskiera nie była pierwszym wydaniem tego kodeksu na ziemiach polskich, to właśnie ona uzyskała od króla Zygmunta I Starego moc powszechnie obowiązującą. W późniejszym czasie Weichbild przetłumaczył na język polski lwowianin Paweł Szczerbic, ułatwiając tym samym jego stosowanie na terenach Korony.  W praktyce sądowej, w zakresie prawa karnego sądy powoływały się zarówno na Weichbild, jak i wcześniejsze Zwierciadło Saskie. Lokalizacja: Zakład Narodowy im. Ossolińskich we Wrocławiu, sygn. XVI.F.4490; dostęp online: Dolnośląska Biblioteka Cyfrowa,  https://www.dbc.wroc.pl/dlibra/pub...