Kopfnagel - to specjalny rodzaj gwoździa, odpowiednio długiego, aby za jego pomocą ścięta głowa skazańca mogła zostać przybita do belki szubienicy czy pala, na którym wcześniej osadzono koło egzekucyjne. Żerdzie i gwoździe, na które nadziewano lub przybijano głowy po dekapitacji niekiedy były niezwykle długie, co jak w przypadku słupów do kół egzekucyjnych sprzyjało czytelniejszej ekspozycji fragmentów ciał straconych. Miały one także zapobiec przedwczesnemu odpadnięciu przybitej głowy lub kończyn z belek szubienicy lub strąceniu ich przez ptaki. Praktyka ta była powszechnie stosowana jako obostrzenie kary dekapitacji lub ćwiartowania. Podczas kaźni Hansa Meya [Meye lub Meyer] w Lubaniu w styczniu 1572 r. odnotowano, że poćwiartowane zwłoki do belek szubienicy przybito za pomocą mocnych kutych gwoździ. Dnia 13 sierpnia 1580 r. na wrocławskim miejscu straceń ścięto dwóch skazańców, a kolejnych dwóch łamano kołem, wszystkich nie...