Łacińskie wydanie Zwierciadła Saskiego (Sachsenspiegel) opracowane przez krakowskiego prawoznawcę Mikołaja Jaskiera (1504-1560?). Źródło to stanowiło obok Weichbildu magdeburskiego (Ius municipale Magdeburgense, Das Sächsische Weichbildrecht), najważniejsze źródło prawa niemieckiego.  Pomimo, iż wersja M. Jaskiera nie była pierwszym wydaniem tego kodeksu na ziemiach polskich, to podobnie jak z jego tłumaczeniem Weichbildu, Zwierciadło Jaskiera uzyskało od króla Zygmunta I Starego w 1535 r. moc powszechnie obowiązującą.  W 1581 r. Zwierciadło Saskie M. Jaskiera przetłumaczył na język polski lwowianin Paweł Szczerbic, ułatwiając tym samym jego stosowanie na terenach Korony.  W praktyce sądowej, w zakresie prawa karnego sądy powoływały się zarówno na Weichbild, jak i Zwierciadło Saskie. Lokalizacja: Zakład Narodowy im. Ossolińskich we Wrocławiu, sygn. XVI.F.4491; dostęp online: Dolnośląska Biblioteka Cyfrowa,  https://www.dbc.wroc.pl/dlibra/publication/13029/edition/115...

Łacińskie wydanie Weichbildu magdeburskiego (Ius municipale Magdeburgense, Das Sächsische Weichbildrecht) opracowane przez krakowskiego prawoznawcę Mikołaja Jaskiera (1504-1560?). Źródło to stanowiło uzupełnienie dla innego zbioru prawa zwyczajowego, tj. Zwierciadła Saskiego (Sachsenspiegel).  Tematyka Weichbildu oscylowała wokół problematyki magdeburskiego prawa miejskiego. Pomimo, iż wersja M. Jaskiera nie była pierwszym wydaniem tego kodeksu na ziemiach polskich, to właśnie ona uzyskała od króla Zygmunta I Starego moc powszechnie obowiązującą. W późniejszym czasie Weichbild przetłumaczył na język polski lwowianin Paweł Szczerbic, ułatwiając tym samym jego stosowanie na terenach Korony.  W praktyce sądowej, w zakresie prawa karnego sądy powoływały się zarówno na Weichbild, jak i wcześniejsze Zwierciadło Saskie. Lokalizacja: Zakład Narodowy im. Ossolińskich we Wrocławiu, sygn. XVI.F.4490; dostęp online: Dolnośląska Biblioteka Cyfrowa,  https://www.dbc.wroc.pl/dlibra/pub...