Dół rakarski. Kamienna Góra (niem. Landeshut), pow. kamieniogórski

• Kamienna Góra (niem. Landeshut), pow. kamieniogórski, woj. dolnośląskie, Polska.
• w odległości 2 m na południe od fundamentów szubienicy.
• datacja: 1 poł. XIX w.
• opis: Wstępnie rozpoznany i częściowo odsłonięty w czasie prac prowadzonych w 2013 r. W trakcie badań archeologicznych w 2015 r. prowadzonych ponownie na terenie miejsca straceń w Kamiennej Górze w odległości 2 m na południe od fundamentów szubienicy rozpoznano pełny zasięg i przebadano duży obiekt owalny o długości dochodzącej do 3 m i szerokości maksymalnej 2,7 m oznaczony nr 1/13. Jego głębokość wynosiła 1,1 m. W profilu miał kształt wannowaty. Dłuższą osią był położony na linii wschód-zachód. W wypełnisku obiektu odkryto setki kości zwierzęcych zmieszanych z gruzem i kamieniami pochodzących wg autora badań prawdopodobnie z murów szubienicy, gdyż były one pokryte zaprawą. Pośród nich znajdowały się liczne zabytki w postaci ceramiki, fragmentów fajek i szkła oraz przedmioty metalowe. Na dnie jamy zalegały części szkieletu konia w układzie anatomicznym. Do ciekawszych znalezisk należy ostroga znaleziona in situ. Odkryte kości były mocno zniszczone, wiele z nich również zwęglone, co dowodzi, że niektóre ze zwierząt utylizowano na miejscu paląc szczątki. W badanym materiale dominują resztki pochodzące ze szkieletów koni oraz zwierząt mięsożernych, tj. psów i kotów. Wśród materiału rozpoznano także nieliczne kości ludzkie, takie jak zęby, paliczki, kręgi. Datę powstania obiektu precyzują pozyskane zabytki ruchome, które wskazują, że jamę zasypano w 1 połowie XIX w.
• obiekty towarzyszące: szubienica w Kamiennej Górze.

Najważniejsza literatura:

• P. Duma, D. Wojtucki, A. Chrószcz, M. Janeczek, Dawne miejsce straceń i plac rakarski w świetle badań archeologicznych i historycznych w Kamiennej Górze, Pomniki Dawnego Prawa, 2017, zeszyt 38, s. 14-37.