Kodex karny dla państw pruskich z roku 1851. Ze zmianami, jakie przez ustawy z dnia 9 marca 1853 r. z dn. 14 kwietnia 1856 r. i z dn. 30 maja 1859 r. poczynione w nim zostały tudzież Ustawa przechodnia, Kodex rzeczony wprowadzająca i Ustawy, takową uzupełniające, lub zmieniające niemniej Ustawy, z Kodexem Karnym w związku będące, Warszawa 1862.

Kodex karny dla państw pruskich był zbiorem prawa obowiązujący w państwie pruskim w II poł. XIX w. Miał on zastąpić dotychczas obowiązujące regulacje z prawa karnego. Był on w mocy 20 lat tj. do czasu zjednoczenia Niemiec i wprowadzenia Kodeksu karnego Rzeszy Niemieckiej z 1871 r. 

Założenia kodeksu z 1851 r. oparto na rozwiązaniach francuskich zawartych w Code Penal z 1810 r. Tym samym stanowił on istotny krok naprzód w prawie karnym, w porównaniu do poprzednich kodyfikacji pruskich i wyróżniał się na tle innych regulacji państw niemieckich (tak jak kodeks karny bawarski z 1813 r. Anzelma Feuerbacha). Przyjęto w nim m.in. trójpodział przestępstw, zasad równości wobec prawa czy nullum crimen, nulla poena sine lege. 

Kodeks otwierał wstęp. Pełnił on funkcję części ogólnej. Dalszą materię podzielono na trzy części: I – „o karach na zbrodnie i występki w ogólności”, II – „o szczególnych zbrodniach i występkach i o ich karaniu”, III – „o wykroczeniach”. Poszczególne części były następnie podzielone na tytuły i paragrafy.

Lokalizacja: Biblioteka Śląska w Katowicach, dostęp online: https://www.sbc.org.pl/dlibra/publication/50604/edition/47114 [dostęp 15.12.2022 r.]

Okres chronologiczny: XIX w.

Typ zabytku: Druk

Stan zachowania: Bardzo dobry

Surowiec: Papier

Funkcja zabytku: Zbiór prawny wykorzystywany w praktyce sądowej

Powiązana literatura

1. Maciejewski T., Historia powszechna ustroju i prawa, Warszawa 2011.
2. Maciejewski T., Historia ustroju i prawa sądowego Polski, Warszawa 2017.
3. Salmonowicz S., Prawo karne oświeconego absolutyzmu. Z dziejów kodyfikacji karnych przełomu XVIII-XIX w., Toruń 1966.