Krzesło tortur (niem. Folterstuhl) - było to specjalnie skonstruowane krzesło z metalu lub drewna stosowane podczas tortur. W zależności od pomysłowości, lub funduszy mógł to być „mebel” wraz z oparciem, podłokietnikami i podnóżkiem ale także mogło być zrobione na kształt dowolnego siedziska, jak stołek czy taboret. Pokryte było kolcami, które mogły być zarówno drewniane, jak i metalowe. Tortura polegała na posadzeniu i przywiązaniu oskarżonego/oskarżonej do krzesła na określaną ilość czasu. Czasami okazywano również to narzędzie tortur oskarżonym w ramach Territio, czyli grożeniu poprzez pokazanie urządzeń, którymi będą dokonywane tortury – była to chwila, gdy oskarżony mógł dobrowolnie przyznać się do winy. Opisywany „mebel” pojawia się również w dokumentach dotyczących procesów o czary, określane jest wtedy krzesłem czarownic (niem. Hexenstuhl). Wiadomo, że takiego krzesła użyto podczas fali procesów w Nysie w latach 1651–1652. Siedziała na nim przez kwadrans oskarżona o czary żona radcy ze Zlatych Hor, Barbara Geier. Z kolei Pfitzer, autor kroniki miasta Zlaté Hory twierdzi, że siedzieli na nim wszyscy podejrzani. Według niego krzesło znajdowało się w małej chatce, a oskarżeni byli do niego przywiązywani. Siadano na nim nago, miało 150 kolców długości palca, a przywiązana do niego osoba spędzała na nim trzy do czterech godzin. Tamtejsze narzędzie do tortur miało wygląd stołka, wykonane było z drewna bukowego i stało na trzech nogach. Przy każdej z nich zamontowana była żelazna obręcz do krępowania nóg osoby oskarżonej. Krzesło to ponoć jeszcze do 1879 roku stało w gospodzie we wsi Jarnołtówek k. Głuchołaz (niem. Arnoldsdorf). To narzędzie tortur cieszy się duża popularności - jego kopie zobaczyć w wielu muzeach.
[Karolina Wojtucka]
Pełny ekran
Ilustracje:
1. Krzesło tortur w zbiorach Muzeum Kryminalnego w mieście Rothenburg ob der Tauber. Fot. D. Wojtucki.
2. Stołek używany podczas tortur. Fot. D. Wojtucki.
Powiązana literatura
- J. Klein, Alterthümer aus Stadt und Dorf, „Schlesische Provinzialblatter”, Jg. 8, 1869, s. 269.
- K. Lambrecht, Hexenverfolgung und Zauberprozesse in den schlesischen Territorien, Köln/Weimar/Wien 1995.
- W. Schild, „Von peinlicher Frag”. Die Folter als rechtliches Beweisverfahren, Schriftenreihe des Mittelalterlichen Kriminalmuseums Rothenburg o.d.T. Nr. 4, Rothenburg o.d.T. b.r.w.
Komentarze
Prześlij komentarz